Χρήστος Επαμ. Κυργιάκης
Ήταν κάποτε ένας υπουργός, πριν από μερικά χρόνια, που ήταν υπεύθυνος για το όπλα. Υπουργός επί των όπλων δηλαδή. Υπεύθυνος για κάθε όπλο που κυκλοφορούσε «νόμιμα» στο μικρό βασίλειο του Νότου και της Ανατολής. Από σουγιά μέχρι αεροπλάνο.
Ο υπουργός, δεν ήξερε πολλά από όπλα, παρ’ εκτός ότι σκοτώνουν αν τύχει και σταθείς μέσα στην τροχιά του βλήματος που εκτοξεύουν. Ήξερε όμως να μιλάει καλά, να βγάζει λόγους όμορφους και να καθηλώνει τα πλήθη σε κάθε του ομιλία. Επίσης, ήξερε πολύ καλά την «αγορά». Ποιο βασίλειο έχει τα καλύτερα όπλα, ποιο έχει τα καλύτερα πλοία και κυρίως ποιο δίνει τα καλύτερο μπαξίσι. Γι’ αυτό, σε κάθε του βήμα ο υπουργός είχε δίπλα του πολλούς μυστικοσυμβούλους.
Μια μέρα, ήρθε κάποιος από τους μυστικοσυμβούλους, πρωινός-πρωινός και ζήτησε να δει τον υπουργό επί των όπλων. Ήθελε κάτι σημαντικό να του μεταφέρει και έπρεπε να τον δει ιδιαιτέρως.
Ο υπουργός τον δέχτηκε παίρνοντας το πρωινό του και μάλιστα του πρόσφερε μερικά κουλουράκια με κανέλα και μπουγάτσα με κρέμα, που του έφερναν απ’ ευθείας από την επαρχία της Σαλονικής κάθε μέρα για να την απολαμβάνει φρέσκια-φρέσκια εκεί στην πρωτεύουσα του βασιλείου όπου βρισκόταν το υπουργείο του.
Ο σύμβουλος, μπήκε αμέσως στο θέμα, λέγοντας στον υπουργό πως μόλις κατασκευάστηκε ένα νέο υποβρύχιο στο βασίλειο του Γερμανιστάινεν, το οποίο έχει μερικές μαγικές ιδιότητες.
Το υποβρύχιο αυτό, αν το έβλεπε κάποιος ανόητος, νόμιζε ότι γέρνει προς τη μία πλευρά, ενώ, αν η ανοησία του ήταν πολύ μεγάλη, το έβλεπε να μην καταβυθίζεται αλλά να επιπλέει στο νερό σαν βάρκα.
Ο υπουργός, ως παλιά ιδρυτική καραβάνα της κυβέρνησης του βασιλείου, ήταν καχύποπτος με τον συγκεκριμένο μυστικοσύμβουλο γιατί είχε μάθει πως ταξίδευε πολύ συχνά στο βασίλειο του Γαλλικιστάν και είχε ανοίξει πάρε δώσε με την κυβέρνησή του. Αποφάσισε λοιπόν, να στείλει τον υφυπουργό του μαζί με έναν έμπιστο δικό του μυστικοσύμβουλο ώστε να δουν το υποβρύχιο και να μετρήσει συγχρόνως και την ανοησία του υφυπουργού του, ο οποίος όμως είχε πληροφορηθεί τις μαγικές ιδιότητες του υποβρυχίου από τον ίδιο μυστικοσύμβουλο που ενημέρωσε και τον υπουργό.
Αφού πήγαν οι δύο άνδρες στο Γερμανιστάινεν, μεταφέρθηκαν γρήγορα στο λιμάνι που ήταν αγκυροβολημένο το υποβρύχιο για να το δουν και να παραστούν σε μια επίδειξη καταβύθισης που θα γινόταν αποκλειστικά γι’ αυτούς τους δύο.
Κάθισαν λοιπόν, στον ειδικά διαμορφωμένο χώρο και κοίταζαν το υποβρύχιο.
Και οι δύο έβλεπαν πως το υποβρύχιο έγερνε από τη μία πλευρά λες και του είχαν δέσει μία μεγάλη άγκυρα. Όμως, ούτε ο υφυπουργός, ούτε ο έμπιστος του υπουργού είπαν τίποτα, φοβούμενοι μην τους περάσουν για ανόητους.
«Πώς σας φαίνεται;» τους ρώτησε ο κατασκευαστής-ναυπηγός του υποβρυχίου. «Δεν επιπλέει τέλεια ευθυγραμμισμένο;»
«Ασφαλώς!», βιάστηκε να απαντήσει ο υφυπουργός. «Μόνο ένας ανόητος δεν θα το έβλεπε ευθυγραμμισμένο. Μόνο ένας πραγματικά ηλίθιος θα το έβλεπε να γέρνει κι εγώ δεν είμαι καθόλου ηλίθιος. Πανέξυπνος, είμαι. Όλοι το λένε, όχι μόνο εγώ!» συνέχισε αμήχανα ο υφυπουργός.
Ο έμπιστος σύμβουλος του υπουργού συμφώνησε με τον υφυπουργό και έσπευσε να σφίξει το χέρι του κατασκευαστή-ναυπηγού τραβώντας τον λίγο απόμερα και ψιθυρίζοντάς του στο αυτί σε άπταιστα γερμανισταϊνενικά: «Ο υπουργός σίγουρα θα εντυπωσιαστεί με τις μαγικές ιδιότητες του υποβρυχίου. Είναι ότι πρέπει για να του φτιάξει τη διάθεση τώρα που κάνει μια νέα αρχή στη ζωή του. Θα έχετε μάθει πως τον επόμενο μήνα παντρεύεται, έτσι δεν είναι; Ξέρετε η νύφη, καημό το έχει να παντρευτεί σε έναν πύργο στο Παρισί, την πρωτεύουσα του Γαλλικιστάν!»
«Μα θα είναι υπέροχος ένας γάμος στο Γαλλικιστάν!», απάντησε ο κατασκευαστής-ναυπηγός. « Χαρά μου και τιμή μου ως δώρο γάμου να αναλάβω εγώ όλα τα έξοδα. Άλλωστε, κάτι τέτοιο το αξίζει ο υπουργός, τόσο έξυπνος και τίμιος που είναι!» συνέχισε ο κατασκευαστής-ναυπηγός ευχαριστώντας τον έμπιστο του υπουργού.
Όλα, λοιπόν, είχαν πάρει το δρόμο τους. Το μόνο που απέμεινε ήταν η υπογραφή του υπουργού και των μελών της αρμόδιας επιτροπής για να έρθει η στιγμή της παρουσίασης και καταβύθισης του υποβρυχίου στο κεντρικό λιμάνι του μικρού βασιλείου του Νότου και της Ανατολής.
Οι υπογραφές μπήκαν χωρίς χρονοτριβές και όλα ετοιμάστηκαν για την καταβύθιση του υποβρυχίου. Η μέρα ήταν ηλιόλουστη, ο κόσμος είχε γεμίσει τις ειδικές εξέδρες, οι κάμερες των επίσημων και κρυφοεπίσημων τηλεοπτικών καναλιών είχαν πιάσει τα πόστα για να καλύψουν το γεγονός από όλες τις οπτικές γωνίες.
Οι δημοσιογράφοι-παρουσιαστές είχαν αγχωθεί για το αν θα έβλεπαν ή όχι το υποβρύχιο να γέρνει κάτι που θα τους κατάτασσε σε ανόητους ή έξυπνους.
Ο υπουργός φρεσκοξυρισμένος, φρεσκολουσμένος και φρεσκοκουρεμένος φορώντας το καινούριο του κοστούμι, καθόταν αμέριμνος στο μικρό του θρόνο, σίγουρος για τον εαυτό του και κυρίως για την ευφυΐα του.
Επιτέλους, το υποβρύχιο εμφανίστηκε και άρχισε σιγά-σιγά με τον ειδικό μηχανισμό τον γεμάτο τροχαλίες να ακουμπά στο νερό. Το πλήθος χειροκροτούσε επευφημώντας τον υπουργό και τα παιδιά τσιρίζοντας δεν σταματούσαν στιγμή να χειροκροτούν.
Τελικά, οι αλυσίδες των τροχαλιών απελευθέρωσαν το υποβρύχιο το οποίο επέπλεε μόνο του στην επιφάνεια της θάλασσας μπροστά στα μάτια όλων των παρευρισκομένων. Μόνο που…έγερνε λίγο προς τη μία πλευρά και παρ’ όλες τις φιλότιμες προσπάθειες του καπετάνιου και του πληρώματος για μία ολόκληρη ώρα, εκείνο αρνιόταν να καταβυθιστεί και παρέμεινε ορατό σε όλους.
Πρώτος αντέδρασε ο ευφυής υπουργός λέγοντας: «Τι ευθύγραμμη πλεύση και πόσο τέλεια καταβύθιση! Το άξιζε το χρυσάφι που ξοδέψαμε!»
Δίπλα του ο υπουργός επί των οικονομικών και της χρεοκοπίας κοίταξε απορημένος τον υπουργό επί των όπλων αλλά, μη θέλοντας να τον χαρακτηρίσουν ως ανόητο, αναγκάστηκε να συμφωνήσει χαμογελώντας και σκουπίζοντας τον ιδρώτα που έτρεχε στο χοντρό λαιμό του.
Έτσι, δειλά-δειλά όλοι οι παρευρισκόμενοι άρχισαν να χειροκροτούν και να ζητωκραυγάζουν μέχρι που ένα τσούρμο από παιδιά άρχισαν να χαλάνε τον κόσμο με τα γέλια τους και τις φωνές τους: «Παιδιά κοιτάξτε, το υποβρύχιο γέρνει σαν καρπουζόφλουδα και δεν λέει με τίποτα να καταβυθιστεί. Αυτό δεν είναι υποβρύχιο, τρύπια ψαρόβαρκα είναι. Χα!Χα! Τον κορόιδεψαν τον υπουργό. Χα!Χα! Μας κοροϊδεύει ο υπουργός»
Ακούγοντας οι άνθρωποι τις φωνές των παιδιών αναθάρρησαν και σιγουρεύτηκαν πως αυτό που έβλεπαν δεν οφειλόταν στην ανοησία τους αλλά στο γεγονός ότι αυτή ήταν η πραγματικότητα.
Άρχισαν, λοιπόν να γιουχάρουν και να βρίζουν τους υπουργούς και τους άλλους επίσημους καθώς αντιλήφθηκαν πλήρως την πλεκτάνη που τους είχαν στήσει.
Οι υπουργοί συνέχισαν να χαριεντίζονται μεταξύ τους ενώ οι παρουσιαστές των καναλιών, μη θέλοντας να χαλάσουν τη σούπα, εξακολουθούσαν να εκθειάζουν την τελειότητα του υποβρυχίου καθώς επίσης και την ικανότητα και διορατικότητα του υπουργού επί των όπλων μα και των άλλων υπουργών και υφυπουργών της κυβέρνησης του μικρού βασιλείου του Νότου και της Ανατολής.
Α! Ξεχάσαμε να σας αναφέρουμε πως ο πρωθυπουργός του μικρού βασιλείου, τη μέρα της παρουσίασης του υποβρυχίου, έλλειπε γιατί συμμετείχε σε έναν αγώνα ατομικής κωπηλασίας που γινόταν σε ένα μακρινό βασίλειο, το βασίλειο του Αμερικανικιστάινεν.
aristeroblog.gr
aristeroblog.gr
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου