ΣΥΓΧΩΝΕΥΣΕΙΣ – ΚΑΤΑΡΓΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΠΡΑΣΕΙΝ ΑΛΟΓΑ
Σύμφωνα με το Υπουργείο Παιδείας τα κριτήρια συγχώνευσης είναι «οι κτιριακές υποδομές-εγκαταστάσεις και οι δυνατότητες ανάπτυξης αιθουσών διδασκαλίας, βιβλιοθήκης και λοιπών βοηθητικών χώρων και εξοπλισμού στο σχολείο μετακίνησης. Επιπλέον εκτιμάται η χιλιομετρική απόσταση για το νέο σχολείο λαμβάνοντας υπόψη τη συγκοινωνιακή κάλυψη της περιοχής, το οδικό δίκτυο, τις επικρατούσες καιρικές συνθήκες και τη διάρκεια κάλυψης της διαδρομής για την άφιξη στο νέο σχολείο, η οποία για τις δύσκολες και δυσπρόσιτες περιοχές δε μπορεί να υπερβαίνει τη μισή ώρα για τα σχολεία της πρωτοβάθμιας και τα ¾ της ώρας για τα σχολεία της δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης. Σχολικές μονάδες που λειτουργούν σε ενιαίο χώρο ως ξεχωριστές σχολικές μονάδες της ίδιας βαθμίδας ενοποιούνται σε μία σχολική μονάδα, τηρουμένων των παραπάνω κριτηρίων».
Με πρόσφατη πρότασή της (12-2-2012) η Διευθύντρια Β/μιας Εκπ/σης Ν. Αχαΐας κ. Πιερρή επανέρχεται και προτείνει την συγχώνευση των δύο Γυμνασίων Ακράτας και Αιγείρας σε ένα με έδρα την Αιγείρα. Κρίνουμε προσβλητική για τη νοημοσύνη μας τη συγκεκριμένη πρόταση καθώς αποκρύπτει ότι δεν υφίστανται ουσιαστικά κτιριακές υποδομές κατάλληλες για την υποδοχή 117 επιπλέον μαθητών πολύ δε περισσότερο δεν υπάρχουν λοιποί βοηθητικοί χώροι. Κανείς δε δικαιούται υπό τις προσταγές της τρόικα να στοιβάζει μαθητές σε κοντέινερ και μετά να αναρωτιέται γιατί είναι επιθετικοί ή απεχθάνονται το σχολείο. Εξάλλου η επαναφορά της πρότασης συγχώνευσης υποχρεώνει τους μισούς σχεδόν μαθητές του υπό συγχώνευση Γυμνασίου να επιβαρυνθούν με επιπλέον χιλιόμετρα. Έχοντας ήδη την εμπειρία απλήρωτων οδηγών ταξί και λεωφορείων αντιλαμβάνεται κανείς εύκολα πως σύντομα η δαπάνη θα βαρύνει τους γονείς και προοπτικά αυτό θα οδηγήσει στην ενίσχυση της σχολικής διαρροής. Αυτό το σχολείο ονειρεύεται η υπουργός με το σύνθημά της «πρώτα ο μαθητής»;
Είναι κοντόφθαλμο να βλέπουμε τις συγχωνεύσεις-καταργήσεις σχολικών μονάδων ως ζήτημα της τοπικής κοινωνίας και μόνο. Λειτουργεί ταυτόχρονα κι ως βασικός μοχλός μείωσης των οργανικών θέσεων. Ήδη στο χώρο της εκπαίδευσης το 2011 οι συγχωνεύσεις απέδωσαν 1050 σχολεία λιγότερα, περισσότερους μαθητές ανά τμήμα και κάμποσες εκατοντάδες εκπαιδευτικούς να ψάχνουν οργανική θέση. Η επιχείρηση των καταργήσεων και συγχωνεύσεων σχολείων συνδέεται άμεσα με τη μείωση των θέσεων εργασίας, με την παύση των διορισμών αλλά και τις μαζικές μετακινήσεις εκπαιδευτικών, την ανατροπή των εργασιακών σχέσεων με τη σύνδεση του μισθού των εκπαιδευτικών με τις επιδόσεις των μαθητών, την αύξηση του ωραρίου των εκπαιδευτικών, την κατάργηση κάθε θεσμού στήριξης της μαθησιακής προσπάθειας(Ενισχυτική Διδασκαλία ,ΠΔΣ) καθώς και με τη δραστική μείωση των κονδυλίων για τα λειτουργικά έξοδα των σχολείων. Όλα αυτά δηλαδή, που μας επιβάλλονται με πρόσχημα τη σωτηρία της πατρίδας από την κυβέρνηση, το ΔΝΤ και τους Ευρωπαίους εταίρους
Η συντονισμένη κι οργανωμένη κινητοποίηση διδασκόντων και γονέων είναι ο μόνος δρόμος επιτυχούς αντιμετώπισης αυτών των αντιεκπαιδευτικών και αντιπαιδαγωγικών σχεδίων. Οι περυσινές κινητοποιήσεις αποτελούν παρακαταθήκη κι εχέγγυο για τη στάση του σήμερα και τη νίκη του αύριο.
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου